ÖZET

Amaç:

Çalışmanın amacı nazofarenks karsinomları tedavisinde uygulanan radyoterapinin orta ve iç kulak fonksiyonları üzerine etkisini araştırmaktı.

Metod:

Nazofarenks kanseri nedeniyle radyoterapi planlanan 33 hastanın 66 kulağı çalışmaya alındı. Çalışmaya alınma kriterleri şunlardı; normal otoskopik muayene bulguları ve timpanogram; saf ses odyometrisinde iletim tipi işitme kaybı olmaması; ototoksisite veya geçirilmiş kulak cerrahisi hikayesi olmaması. Takip sürecinde efüzyonlu otitis media geçiren hastalar çalışma dışı bırakıldı. Hastalara saf ses ve konuşma odyometrisi, timpanometri ve otoakustik emisyon testi uygulandı. Her hastaya Co-60 (Theratron780 Canada) cihazı kullanılarak toplam 7000 cGy radyoterapi uygulandı.

Bulgular:

Dokuz aylık takip süresinde, orta kulakta efüzyon gelişmesinedeniyle hastaların %63.6’sı çalışma dışı bırakıldı. Hastaların radyoterapi öncesi 16.1 dB olan sas ses ortalamaları RT sonrası 9. ayda 20 dB olarak bulunmuştur (p>0.05). RT öncesi ve sonrası frekans spesifi k saf ses ortalamaları arasında anlamlı fark bulunamamıştır(p>0.05). Çalışma süresince elde edilen TEOAE değerleri arasında anlamlı fark bulunamamıştır (p>0.05). DPOAE sonuçlarında ise 2 Hz frekansında başlangıç ve 9.ay değerleri dışında anlamlı fark bulunamamıştır(p=0.03)

Sonuç:

Nazofarenks kanserli olgularda radyoterapi sonrası kısa dönemde kohlea hasarı oluşabilir. Özellikle kohleanın orta bölgesi (2 Hz ) subklinik düzeyde, işitme kaybışikayetine neden olmaksızın, odiometrik olarak tespit edilebilecek şekilde hasar görebilir. Nazofarenks kanserinde radyoterapinin iç kulağa etkisi uygulanan protokellere göre değişkenlik gösterebilmektedir