ÖZET

Amaç:

Bu çalışmamızda deneysel obstrüktif üropati modeli uyguladığımız tavşanlarda pelvikalisiyel sistemin renal apoptotik aktivite üzerine etkisini değerlendirmeyi amaçladık

Yöntemler:

Yirmi altı adet tavşan obstrüktif üropatinin seviyesine göre 4 gruba ayrıldı. Birinci ve ikinci gruba üreteropelvik (UP) darlık modeli uygulandıktan sonra 1.gruba postoperatif 30.günde bilateral nefrektomi uygulandı. İkinci gruba postoperatif 30.gün piyeloplasti uygulandıktan 30 gün sonra bilateral nefrektomi yapıldı. Üçüncü ve 4. gruba ise üreterovezikal (UV) darlık modeli uygulandıktan sonra 3.gruba postoperatif 30.günde bilateral nefrektomi uygulandı. Dördüncü gruba postoperatif 30.gün üreteroneosistostomi uygulandıktan 30 gün sonra bilateral nefrektomi yapıldı. Nefrektomi materyallerindeki apoptotik aktivitenin incelenmesi amacıyla western blot yöntemleriyle apoptotik genlerin protein düzeyinde ifadelenmeleri çalışıldı

Bulgular:

UP ve UV obstrüksiyon uygulandığında her iki grupta da apoptotik aktivite yükselmesine rağmen UV obstrüksiyondaki artış UP obstrüksiyona göre daha azdı (p:0.023, p<0.001). Obstrüksiyon revize edildiğinde prokaspaz 9 ve kaspaz 3 aktiviteleri anlamlı şekilde geriledi (p<0.001, p<0.001). Bu gerileme UV obstrüksiyonun revizyonunda daha fazlaydı (p:0.011, p<0.001)

Sonuç:

UV darlığın nefron üzerindeki moleküler etkisi UP darlığa göre daha benin seyretmektedir. Bunun muhtemel sebebinin UP ile UV bileşke arasındaki üreterin obstrüksiyona sekonder oluşan basınç artışını anlamlı şekilde kompanse edebilme yeteneğine ve böylece nefrona bu basıncın daha az yansımasına bağlı olduğunu düşünmekteyiz