ÖZET

Sonuç:

Çalışmamızın sonuçlarına göre sefditoren nozokomiyal üriner sistem infeksiyonlarının ardışık tedavisi için bir seçenek olabilir. Ancak bu gözlemlerin klinik çalışmalarla desteklenmesi gereklidir.

Bulgular:

Sefditorenin MİK50 ve MİK90 değerleri sırasıyla 1 mg/L ve 128 mg/L olarak saptanmıştır. Çalışmaya alınan izolatların %50’si sefditorene duyarlı olarak kabul edilmiştir. Siprofloksasine dirençli olan suşlar arasında direnç oranları daha yüksek bulunmuştur. Sefditorenin in vitro etkinliği sefiksime benzer, diğer oral anti-biyotikler olan siprofloksasin, trimetoprim-sulfametoksazol, sefuroko/sim ve amok-sisilin-klavulanattan daha iyi olarak saptanmıştır.

Materyal ve metod:

Çalışmada toplam 99 E. coli suşu yer almıştır. Suşların an-timikrobiyal duyarlılıkları sefditoren için agar dilüsyon metoduyla, diğer oral an-tibiyotikler için ise disk difüzyon metoduyla belirlenmiştir. ESBL aktivitesinin saptanması için çift disk sinerji metodu kullanılmıştır.

Amaç:

Nozokomiyal üriner E. coli izolatları arasında oral antibiyotiklere karşı yüksek direnç oranları bu infeksiyonların ardışık tedavisindeki seçenekleri kısıtlamaktadır. Bu çalışmada, nozokomiyal üriner sistem infeksiyonlarının ardışık tedavisinde kullanılabilecek çeşitli oral antibiyotikler ve sefditorenin in vitro aktiv-iteleri değerlendirilmiştir.