ÖZ

Amaç

Şizofreni, yaşam kalitesini düşüren, sosyal ve mesleki işlevsellikte bozulmaya neden olan, psikososyal rehabilitasyon için sürekli bakım gerektiren kronik bir ruhsal bozukluktur. Bu çalışmanın amacı, sadece depo antipsikotikler, sadece oral antipsikotikler veya her ikisini birden kullanan şizofreni ve şizoaffektif bozukluk hastalarında fonksiyonel iyileşme, yaşam doyumu ve ilaç yan etkilerini araştırmaktır.

Yöntemler

Çalışmaya Rize Toplum Ruh Sağlığı Merkezi’nde en az bir yıldır düzenli olarak takip edilen, klinik olarak stabil şizofreni ve şizoaffektif bozukluk tanılı 162 hasta dahil edildi. Sosyo-demografik ve klinik verileri mevcut olan hastalara Yaşam Doyumu Ölçeği (SLS), Glasgow Antipsikotik Yan Etki Ölçeği (GASS) ve Genel Şizofrenide İşlevsel İyileşme Ölçeği (FROGS) uygulandı.

Bulgular

Gruplar arasında başlangıç yaşı, hastaneye yatış sayısı ve cinsiyet açısından anlamlı fark vardı. Hem depo hem de oral antipsikotik kullanan hastaların ortalama GASS skoru, sadece depo antipsikotik kullananlara göre anlamlı olarak yüksekti. SLS, FROGS toplam puanları ve FROGS alt boyut puan ortalamaları açısından gruplar arasında anlamlı fark yoktu.

Sonuç

İlaç uyumsuzluğu, sık hastaneye yatış ve içgörü eksikliği gibi kötü prognostik faktörlerin varlığında depo antipsikotiklerin tercih edilmesinin uygun olacağı kanısına varıldı. Daha anlamlı sonuçlar elde etmek için yan etkiler, yaşam memnuniyeti, yaşam kalitesi ve fonksiyonel iyileşme açısından hastaların daha uzun süre takip edildiği çok merkezli prospektif çalışmalara ihtiyaç vardır.