ÖZET

Amaç:

Anjiyogenezis, prostat kanserinin lokal ilerleyişi ve metastazında kritik bir role sahiptir. Anjiyogenezise bağımlı genlerde meydana gelen tek nükletit polimorfizmleri, kanserin oluşum ve ilerleme derecesini etkilemek-tedirler. Anjiyopoietin-2 (ANGPT-2), vasküler büyüme ve regresyonun en önemli düzenleyicilerinden olmakla beraber, prostat ve prostat tümörlerin-deki rolü bilinmemektedir. ANGPT-2’de var olan DNA sekans varyasyon-ları, genlerin ürünlerini veya aktivitelerini değiştirebilirler. Bu çalışmada ANGPT-2 exon 4 G/A’da meydana gelen değişimlerin Türk popülasyonunda sporadik prostat kanser hastalarını nasıl etkilediğini belirlemeyi amaçladık.

Gereç ve Yöntemler:

52 sporadik prostat kanser hastası ve 52 sağlıklı kont-rolü kapsayan hasta kontrol çalışması yapılmıştır. FarklıANGPT-2 alellerini tanımlamak amacıyla, Polimeraz Zincir Reaksiyonu (PCR) ve Restriksiyon Parçacık Uzunluk Polimorfizmi (RFLP) yöntemleri uygulanmıştı

Bulgular:

Polimorfizme ait genotip ve alel frekans dağılımları hastalar ve kontrol grubu arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılığa işaret et-memiştir (P>0.05). Ayrıca, hastaların tümör lenf nodu metastazı (TNM), Gleason skoru (GS) ve serum prostat-spesifik antijeni (PSA) seviyelerine göre sınıflandırılması, ANGPT-2 exon 4 G/A genotipleri arasında anlamlıfarklılıklar göstermemiştir (P>0.05).

Sonuç:

Bu çalışma, sporadik prostat kanseri hastalarında ANGPT-2 exon 4 G/A polimorfizmi üzerine yapılan ve bu polimorfizmin Türk popülasyonun-da prostat kanseri ile ilişkili olmadığını gösteren ilk çalışmadır