ÖZET
Amaç:
İnflamasyon ve oksidatif stres, Diabetes mellitus (DM) gelişiminde önemli bir rol oynamaktadır. Oksidatif strese karşı duyarlı hücreler olan ßhücrelerde artmış reaktif oksijen türlerinin üretim düzeyleri insülin salınımında bozulmalara, tip 2 DM’ye ve insülin direncine yol açmaktadır. Streptozotosin (STZ), pankreasta superoksit dismutazı inhibe ederek serbest radikallerin birikimiyle ß hücreleri yıkıma uğratmaktadır. Resveratrol (RSV) ise pankreatik ß hücrelerindeki bozulmayı inhibe edici bir etkiye sahiptir. Çalışmamızda, STZ ile diyabet oluşturulmuş sıçanlarda RSV’nin pankreasta NF-κB, TNFα, IL-6, iNOS ve COX2 genlerinin ifadelenmesinin DM’nin komplikasyonları üzerine etkisini araştırmayı amaçladık.
Yöntem:
STZ ile diyabet oluşturulmuş ve diyabet oluşturulduktan sonra RSV uygulanmış sıçanlara ait pankreas dokuları kullanıldı. Bu dokulardan RNA izolasyonu ve cDNA sentezi yapıldı. NF- κB, TNFα, IL-6, iNOS ve COX2 genlerinin mRNA ifadelenme düzeyleri gerçek zamanlı PZR reaksiyonu ile gerçekleştirilerek sonuçlar istatistiksel olarak değerlendirildi.
Sonuç:
Elde ettiğimiz veriler, diyabetik sıçanlarda inflamatuar genlerin ifade düzeylerinde artış olduğunu ve RSV uygulamasının bu genlerin ifade düzeyleri üzerinde istatistiksel olarak anlamlı bir etkisinin olmadığını göstermektedir. Buradan hareketle sadece RSV uygulamasının diyabetle ilişkili inflamatuar genlerin ifade düzeylerini değiştiremeyeceği söylenebilir.
Bulgular:
Kontrol ile sham kontrol ve kontrol+DMSO grupları arasında COX2, iNOS, NF-κB, TNFα ve IL-6 mRNA düzeyinde anlamlı bir fark gözlenmedi. Kontrol ile diyabet grubu karşılaştırıldığında COX2, iNOS, NF-κB, TNFα ve IL-6 genlerinin mRNA düzeylerinde, diyabet grubunda hedef genlerin mRNA ifadelenme düzeylerinde artış olduğu gözlendi ve bu iki grup arasında istatistiksel olarak anlam bulundu. Diyabet ile diyabet+RSV grubu karşılaştırıldığında ise COX2, iNOS, NF-κB, TNFα ve IL-6 genlerinin mRNA düzeylerinde bir azalma gözlenirken, bu azalışın istatistiksel açıdan anlamlı olmadığı gözlendi.
