ÖZET

Amaç:

Kronik olarak çevresel ve mesleki kadmiyum maruziyeti, iskelet sistemi üzerinde değişikliklere neden olur. Bu çalışmanın temel amacı ise taurin, melatonin ve N-asetil sisteinin , kadmiyum maruziyetinin neden olduğu kemik yoğunluk kaybı üzerindeki etkilerini incelemek ve karşılaştırmaktır.

Yöntem:

90 adet yetişkin erkek Sprague-Dawley cinsi sıçan dört ana guruba ayrılmıştır. Birinci grup kontrol grubu, ikinci grup kadmiyum maruziyetinin olduğu grup, üçüncü grup 3 ay kadmiyum maruziyeti ve eş zamanlı antioksidan verilen gruptur. Dördüncü grubun özelliği ise 3 ay kadmiyum maruziyeti ve daha sonrasında antioksidan verilmesidir. Bu çalışmada serum kalsiyum, fosfor, alkalen fosfataz (ALP) enzim aktivitesi ve 24 saat idrar kalsiyum atılım seviyeleri ölçülmüştür. Bütün gruplar Kruskal-Wallis testi ile karşılaştırılmıştır. İki grup karşılaştırma testleri ise Mann-Whitney U testi ile yapılmıştır.

Bulgular:

Kemik mineral yoğunlukları açısından kontrol grubu ile kadmiyum maruziyeti olan grup arasında anlamlı fark yoktur (p>0.05). Kadmiyum ve eşzamanlı taurin verilen grup ile kadmiyum ve daha sonra taurin verilen gruplardan elde edilen ortalama kemik mineral yoğunlukları diğer bütün gruplardan düşüktür (p<0.05). Kadmiyum maruziyeti sonrasında taurin ve n-asetilsistein verilen gruplarda 24 saatlik idrar kalsiyum atılım seviyeleri belirgin olarak yüksektir.

Sonuç:

Kadmiyum maruziyeti sonrası antioksidan olarak koruycu etkisi olduğu düşünülen taurin, belirgin kemik hasarı oluşturmaktadır. Taurinin bu etkisini netleştirmek ve açığa çıkarmak amacıyla daha fazla çalışmaya ihtiyaç vardır.