ÖZET

Amaç:

Bu çalışmanın amacı fasiyal sinir dekompresyonu serimizin sonuçlarını raporlamak ve temporal kemik kırıklarında postoperatif sonuçlara etkili faktörleri tanımlamaktır.

Material ve Metod:

Mayıs 2011 ve Temmuz 2019 yılları arasında 18 hastaya fasiyal dekompresyon cerrahisi uygulandı. Hastalar, kırık lokalizasyonları ve işitme durumları göz önünde bulundurularak transmastoid ekstralabirentin ya da transmastoid translabirentin yolla opere edildi. Hastaların tümünde cerrahi öncesinde ve postoperatif 3. ayda işitme odyolojik olarak değerlendirildi.

Bulgular:

Çalışmaya dahil edilen hastaların 15’I erkek, 3’ü kadındı. Hastaların yaşı 1 ila 47 arasında değişmekteydi (ortalama: 16.6). Hastalardan 12’si (%66.6) travma sonrası ilk ay içerisinde opere edildi. Hastaların 3’ünde (%16.7) cerrahi zamanı 3 aydan geçti. En sık karşılaşılan temporal kemik kırığı sebebi motorlu taşıt kazasıydı (9 hasta, %50), bunu üzerine televizyon devrilen hastalar izledi (4 hasta, %22.2). Kırıklardan 11’i (%61.1) otik kapsülden geçiyordu. Hastaların 14’ünde (%77.7) postoperatif House-Brackmann (HB) evre 1 ya da 2 fasiyal sinir fonksiyonu elde edildi. İlk 3 ay içerisinde opere edilen hastalarda postoperatif HB skorları anlamlı olarak daha iyi bulundu (p=0.002). Otik kapsül tutulumu ile işitme kaybının tipi arasında anlamlı bir ilişki vardı (p<0.001).

Sonuç:

Postoperatif fasiyal fonksiyonlarının iyileşmesini olumsuz etkileyen faktörler; cerrahinin 3 aydan daha geç bir dönemde yapılması ve fasiyal sinirin labirentin segmentinin tutulu olması olarak belirlenmiştir. Otik kapsülün tutulumu ile işitme kaybının tipi arasında anlamlı bir ilişki olduğu saptanmıştır