ÖZET

Sonuç:

Bu çalışma, tip 2 diabetes mellitus hastalarında Akdeniz beslenme müdahalesi ile hem antropometrik hem de laboratuvar bulguları arasında önemli bir ilişkiyi temsil etmektedir. Bu diyetin FBS, HbA1c ve LDL'yi önemli ölçüde düşürebileceğini gösterdik. Bu anlamlı farkı göstermiş olsak da bu konuda daha fazla araştırma yapabilmek için İran ırk insanlarında daha çok değerlendirilmelidir.

Bulgular:

40 ila 60 yaşları arasında diabetes mellitus tip II olan toplam 228 hasta dahil edildi. Hastaların ortalama yaşı 57.3 ± 9.28 idi. Katılımcıların çoğunluğu kadındı (% 77,2) ve ilkokul okuryazarlığı (% 77,6) vardı. Açlık kan şekeri ortalaması müdahale grubunda 192.50 ± 64.17 mg / dL iken kontrol grubunda 208.48 ± 87.90 mg / dL idi (P> 0.05). Bu indeks müdahale grubunda 165.49 ± 50.39 mg / dL olarak değiştirildi ve kontrol grubundaki miktardan anlamlı derecede düşüktü (P <0.001). HbA1c'de kontrol grubundan ziyade müdahale grubunda klinik ve istatistiksel olarak anlamlı düşüş gözlendi (P <0.001).

Yöntem:

Bu, 40-60 yaş arası 228 kontrollü tip 2 diabetes mellitus hastasının çalışmaya dahil edildiği bir klinik çalışma çalışmasıydı. Rastgele iki farklı gruba ayrıldılar: kontrol ve Akdeniz eğitim müdahale grubu. Müdahaleden önce ve sonra 6 ay takip ettiler, içlerindeki glisemik ve lipid profili ve fizyolojik parametreleri değerlendirdik. Veriler SPSS yazılımı ile analiz edildi.

Amaç:

Diabetes mellitus, dünya çapında en yaygın endokrinolojik bozukluklardan biridir ve dünyada yedinci ölüm nedenidir. Akdeniz diyetinde sebze, meyve, tohum, fasulye vb. bitki kaynaklı besinlerin tüketimi çok vurgulanmaktadır. Bu rejimin kardiyovasküler hastalık riskini ve diabetes mellitus ile ilişkili faktörleri azaltabileceğini gösteren birçok çalışma var. Bu nedenle, bu çalışmada, Gorgan'daki diyabet kliniğine sevk edilen diyabetik hastalarda bu rejimin kan biyokimyasal faktörleri üzerindeki etkinliğini araştırdık.