ÖZET

Amaç:

Bu çalışmanın amacı, diyabetik farelerde topical bal uygulamasının yara iyileşmesi üzerindeki etkisinin araştırılmasıdır.

Araç ve Yöntem:

Bu çalışmada, Streptozotosin ile diyabet indüklenmişolan 27 adet İsviçre faresi kullanıldı. Hayvanların sırtlarında bilateral 1 cm çapında tam kat deri defektleri oluşturuldu. Sol taraftaki defektler deney grubunu, sağ taraftaki defektler ise kontrol grubunu oluşturdu. Deney ta-rafındaki defektlere bal, kontrol tarafındaki defektlere ise izotonik sodyum klorür tatbik edildi. Fareler 3, 6 ve 9. günlerde sakrifiye edildiler. Tüm yaralar histopatolojik olarak granülasyon dokusu kalınlığı ve yara kenarın-dan epitel ilerlemesi yönünden değerlendirildiler. Yara yüzölçümleri 3D-DOCTOR (Deneme sürümü, Able Software Corp. USA) yazılımı ile hesap-landı. İstatistiki analiz için ikili sample-T testi uygulandı

Sonuçlar:

Bal ile tedavi edilen bölgeler, control bölgeleri ile kıyaslandığın-da, yara yüzeyi anlamlı olarak daha küçüktü (3, gün p<0,001, 6. gün p<0,05, 9. gün p<0,01), ve epitelizasyonda ilerleme anlamlı olarak daha fazlaydı(3. gün p<0,05, 6. gün p<0,05, 9. gün p<0,001). Ne var ki, granülasyon dokusu kalınlıkları arasındaki farklar anlamlı değildi. (3., 6. ve 9. günlerde p>0.05).

Sonuç:

Bu çalışma göstermektedir ki, diabetik farelerde topikal bal uygu-laması, yara kontraksiyonu ve epitelizasyonu üzerinden yara iyileşmesinde olumlu etkiye sahiptir.