ÖZET

Amaç:

Bu çalışmada Ankara il merkezinde bazı sağlık kurumlarına başvuran 18 yaş ve üstü kişilerin sağlık çalışanlarına yönelik şiddet algısının değerlendirilmesi amaçlanmıştır

Gereç ve Yöntem:

Araştırma Ankara il merkezinde bazı aile sağlığı merkezleri ve Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi’nin bazı polikliniklerine başvuran, 18 yaş ve üstünde, anket uygulamayı kabul eden 1179 kişi ile yürütülmüştür. 2012 yılı Ekim – Kasım ayında yapılan çalışma kesitsel tiptedir. Hazırlanmış olan anket formu yüz yüze görüşme yöntemiyle uygulanmıştır. İstatistiksel yöntem olarak tanımlayıcı istatistikler Ki-kare, Yates düzeltmeli ki-kare testi kullanılmıştır. Veriler; ortalama (±) standart sapma, frekans dağılımı ve yüzde olarak sunulmuştur. İstatistiksel anlamlılık değeri p<0.05 olarak kabul edilmiştir

Bulgular:

İncelenenlerin %19.5’i sağlık çalışanına uygulanan fiziksel şiddete, %32.7’si sözel şiddete şahit olduğunu/karşı karşıya kaldığını belirtmiştir. Katılımcıların %56.3’ü sağlık çalışanlarının en çok acil servislerde şiddete maruz kaldığını, %55.5’i şiddet olaylarının en çok devlet hastanesinde meydana geldiğini düşündüğünü belirtmiştir. Katılımcıların %22.9’u sağlık çalışanına şiddetin bazı durumlarda gerekli olduğunu düşündüğünü, %20.2’si sağlık çalışanının şiddeti hak ettiğini düşündüğünü belirtmiştir. ‘‘Sağlık çalışanına yönelik şiddetle ilgili gerekli yasal düzenlenmeler hazırlanmalıdır’’ önermesine katılımcıların %87.5’i katıldığını belirtmiştir. Erkeklerde ve düzenli ilaç kullanmayanlarda sağlık çalışanına uygulanan fiziksel şiddete şahit olma/karşı karşıya kalma durumu daha yüksek saptanmıştır (p<0.05).

Sonuç:

Şiddet önemli bir iş sağlığı sorunudur. Çalışmada şiddet olaylarının en çok acil servislerde ve devlet hastanelerinde meydana geldiği saptanmıştır. Bu birimlere yönelik müdahale stratejileri geliştirilmelidir. Şiddetle ilgili yasal düzenlemeler yapılmalıdır