ÖZET

Yaşamı tehdit eden obstrüktif üst solunum yolu enfeksiyonlarındaki azalma ve yoğun bakım tedavisindeki gelişmeyle çocuklardaki trakeotomi uygulamalarıoldukça fazla değişikliğe uğramıştır. Trakeotomiden sonra gelişen pnömoto-raks insidansı, yaş grubuna bağlı yapılan çalışmalarda % 0 - % 17 arasında rapor edilmiştir

Sonuç:

Anestezi altında ya da uyanık hastada pnömotoraks olduğu düşünül-düğünde, semptomlar ve fizik muayene bulguları gözönünde bulundurularak tanı hemen konulmalı ve midklavikular hat üzerinde 2. interkostal aralıktan gecikmeksizin hava aspire edilmelidir

Olgu:

2,5 yaşında, erkek çocuk hasta, solunum sıkıntısı nedeniyle farklı za-manlarda 2 kez trakeotomi yapılıp, solunumu rahatlayınca dekanüle edilerek bir hafta sonra taburcu edilmiştir. Hasta daha sonra solunum sıkıntısı nedeniyle hastanemize başvurdu. Subglotik stenoz tanısı konulan hasta hastaneye kubul edildi ve trakeotomi açılıp, kanül yerleştirildikten sonra servise yollandı. Ertesi gün sabaha karşı solunum sıkıntısı olan hastada; takipne, taşikardi ve dudaklar-da siyanoz ile birlikte boyun, göğüs ve karın bölgesinde yaygın derialtı amfi-zemi gözlendi. Kanülün değiştirilmesi, %100 O2 ile ventile edilmesi, steroid ve teofilin verilmesine rağmen SpO2 değeri %72’nin üzerine yükselmedi. Dinle-mekle akciğer sesleri sol tarafta sağa göre çok zayıftı. Bunun üzerine pnömoto-raks olduğu düşünülerek, 16 G intraket ile midklavikular hat üzerinde 2. inter-kostal aralıktan interplevral boşluğa girilerek yaklaşık 30 cc hava aspire edildi. Bundan 1 dakika sonra, SpO2 değeri yavaş yavaş %96’ ya kadar yükseldi.