SISTEMIK LUPUS ERITEMATOZUSLU BIR GRUP TÜRK HASTADA FARKLI OTOANTIKORLAR VE KLINIK BULGULAR ARASINDAKI ILIŞKININ INCELENMESI
PDF
Atıf
Paylaş
Talep
Özgün Araştırma
CİLT: 19 SAYI: 3
P: 126 - 132
Temmuz 2008

SISTEMIK LUPUS ERITEMATOZUSLU BIR GRUP TÜRK HASTADA FARKLI OTOANTIKORLAR VE KLINIK BULGULAR ARASINDAKI ILIŞKININ INCELENMESI

Gazi Med J 2008;19(3):126-132
1. Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Anabilim DalıAnkara
2. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Anabilim Dalı Klinik İmmünoloji ve Romatoloji Bilim Dalı Ankara
Bilgi mevcut değil.
Bilgi mevcut değil
PDF
Atıf
Paylaş
Talep

ÖZET

Amaç:

Sistemik lupus eritematozuslu (SLE) bir grup Türk hastada farklı an-tikardiyolipin antikor izotiplerinin (aCL), anti-C1q antikor (anti-Cq1) ve anti-beta2-glikoprotein 1 IgG (anti-b2GP1 IgG) antikor sıklığının ve lupus nefriti ve ekstra-renal tutulum ile ilişkisinin incelenmesi

Hastalar ve Yöntemler:

Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Klinik İmmüno-loji ve Romatoloji departmanında Mayıs 2001 – Mayıs 2002 tarihleri arasında değerlendirilen SLE’li hastalar çalışmaya dahil edildi. Hemodiyaliz ihtiyacıolanlar çalışma dışında tutuldu. Hastalık süreleri, ilaçları, organ tutulumları, hastalık komplikasyonları ve laboratuvar sonuçları kaydedildi. Hastalık aktivi-tesi SLEDAI ile değerlendirildi; skorun ≥ 4 olması aktif hastalık olarak kabul edildi. Antikor titreleri enzim immunoassay yöntemiyle değerlendirildi

Bulgular:

Toplam 62 hasta (51 kadın, 11 erkek) çalışmaya alındı. Ortalama yaş 37; ortalama hastalık süresi 104 aydı. Hastaların %55’inin SLEDAI sko-ru ≥ 4’tü. Renal tutulum %76’sında, aktif nefrit %49’unda saptandı. Tromboz %11’inde, obstetrik komplikasyonlar %16’sında, nörolojik komplikasyonlar %37’sinde, trombositopeni %26’sında, Raynaud fenomeni %45’inde mevcuttu. Antikorların hiçbiri renal tutulum ile ilişkili bulunmadı. SLEDAI ≥ 4 olanlarda toplam aCL pozitifliği anlamlı olarak yüksekti (p<0.05). Hastalık süresiyle an-tikor varlığı arasında ilişki yoktu. Anti-b2GP1 IgG ve aCL IgG anlamlı olarak trombozla ilişkili bulundular (p<0.05). Tromboz için aCL’nin negatif predik-tif değeri yüksek bulundu, 94%. Trombositopeni ve aCL IgG varlığı arasında anlamlı ilişki vardı (p=0.026). Anti-b2GP1 IgG varlığı tüm aCL izotipleriyle anlamlı korelasyon göstermekteydi. Antikorların hiçbiri obstetrik komplikas-yonlar, nörolojik bulgular ya da Raynaud fenomeni ile ilişkili değildi.

Sonuç:

aCL IgG varlığının trombotik olaylar ve trombositopeniyle ilişkili bulunması; anti-b2GP1 IgG’in aCL düzeyleri ve trombozla ilişkili bulunmasıliteratürle uyumluydu. Ancak Anti-C1q ile renal tutulum, aktif renal hastalık ve proliferatif nefrit arasında hiçbir ilişki gösterilemedi.

Anahtar Kelimeler:
Anti-C1q, Antikardiyolipin Antikorları, Anti-beta 2-glikoprotein 1, Sistemik Lupus Eritematozus, Nefrit.