ÖZET

Sonuç: Tüm diyaliz hastaları artmış bir oksidatif duruma sahiptirler. Farklı tip-te diyaliz membranları ile yapılan tek bir diyaliz seansı oksidan ve anti-oksidan seviyelerini anlamlı olarak değiştirmiyor gibi gözükmektedir

Sonuçlar:

Kontrol grubu ile karşılaştırıldığında tüm diyaliz hastalarında plaz-ma total antioksidan seviyesi daha düşük (1.51±0.2 mmol/L ‘ye karşı 1.75±0.20 mmol/L p<0.05) ve malondialdehit seviyesi daha yüksek (2.2±1.17 nmol/mL’ ye karşı 0.60±0.20nmol/mL p<0.05) bulundu. Bir hemodiyaliz seansı sonra-sında tüm diyaliz membranları için parametrelerde anlamlı değişiklik tespit edilmedi

Metot:

Çalışmaya 54 diyaliz hastası ve kontrol grubu olarak 30 sağlıklı birey alındı. 54 diyaliz hastasının 10’u periton diyalizi, 44’ü hemodiyaliz hastasın-dan oluşmaktaydı. Hemodiyaliz hastaları polikarbonat (n=10) ya da hemophan membran (n=34) kullanılarak hemodiyalize alınmaktaydı. Polikarbonat memb-ran kullanılan grupta, sonraki diyaliz seansında membranlar vitamin-E kaplıdializer ile değiştirildi. Antioksidan savunma kapasitesi ve lipid peroksidas-yonunu belirlemek için total antioksidan durumu ve malondialdehid seviyeleri diyaliz öncesi ve diyaliz sonrasında çalışıldı.

Amaç:

Bu çalışmanın amacı diyaliz hastalarının lipid peroksidasyon ve antiok-sidan savunma kapasitelerini tespit etmek ve değişik tipteki diyaliz membran-larının bu parametreler üzerine etkilerini göstermektir