ÖZET
Amaç:
Unilateral üreter obstrüksiyonu (UÜO), ilerlemiş obstrüktif nefropatiyi taklit eden bir model olarak yaygınca kullanılmaktadır. Bu çalışmanın amacı, UÜO'nun neden olduğu erken ve geç dönem böbrek yetmezliği olan sıçanların böbrek dokusunda yüksek doz sugammadeks'in histopatolojik ve biyokimyasal etkilerini değerlendirmektir.
Yöntem:
Otuz adet erkek Wistar albino sıçanı, randomize olarak, Kontrol grubu (K), 1 hafta süreyle UÜO grubu (UÜO-1), UÜO-1 hafta rokuronyum ve 96mg.kg-1 sugammadeks ile tedavi edilen grup (UÜO-1 hafta-96S), 3 hafta süreyle UÜO grubu (UÜO-3) ve UÜO-3 hafta, rokuronyum ve 96mg.kg-1 Sugammadeks (UÜO- 3 hafta-96S) ile tedavi edilen grup olmak üzere beş çalışma grubuna ayrıldı. Kan örnekleri -20 derecede saklandı ve serumda MDA ve NO çalışıldı. Histopatolojik inceleme için böbrek dokusu çıkarıldı.
Bulgular:
Tüm parametrelerin histopatolojik incelenmesinde glomerüler vakuolizasyon (GV), tübüler dilatasyon (TD), Vasküler vakuolizasyon ve hipertrofi (VVH), tübüler hücre dejenerasyonu ve nekrozu (THDN), Bowman boşluğu dilatasyonu (BBD), tübüler hiyalen silindirleri(THS), Lenfosit infiltrasyonu (Lİ), tübüler hücre yenilenmesi(THY) açısından obstrüksiyon tarafındaki böbrekde belirgin farklılık gözlendi. 3 hafta sonra, Grup K’yla karşılaştırıldığında obstrüksiyon olmayan grupların böbrek dokularının tamamında, anlamlı olarak daha yüksek GV skorları saptandı. TD, Grup K ile karşılaştırıldığında, UÜO1, UÜO3 ve UÜO3S gruplarında daha fazla gözlemlendi. THDN, Grup K ile karşılaştırıldığında UÜO1S ve UÜO3 S gruplarından daha fazla gözlemlendi. Gruplar birbirleriyle karşılaştırıldığında; UÜO1S, UÜO3 ve UÜO3S gruplarının, MDA ve NO enzim aktiviteleri Group K'dan anlamlı farklı gözlemlendi.
Sonuç:
UÜO'lu olgularda yüksek dozda sugammadeks (96 mg.kg-1) güvenle kullanılabilirken, diğer taraftan bilateral üreteral obstrüksiyonlu olgularda önemle dikkat edilmelidir. Bulgularımız, sugammadeks'in böbrek dokusu üzerindeki etkilerini araştıran gelecekteki hayvan ve insan çalışmaları için bir rehber olabilir.