ÖZET

Yorgunluk yaygın ancak özgül olmayan bir tıbbi yakınma olarak genel tıpta hekimleri en çok zorlayan belirtilerden biridir. Aynı zamanda psikiyatrik ve diğer tıbbi hastalıkların pek çoğunda hastalığa eşlik eden ve tanı, tedavi sürecini olumsuz etkileyen bir belirtidir. Özgül olmayan yorgunluk yakınması olan hastalarda tıbbi muayene ve laboratuar tetkiklerinde bir bulgu olmaması bu hastalara yaklaşımda ciddi zorluklara neden olmaktadır. Yorgunluk yakınması olan hastaların çoğu, rutin incelemelerinde organik bir neden bulunamadığında, psikiyatra gönderilmektedirler. Bu durum hem hastalar için can sıkıcı olmakta hem de özgül bir psikiyatrik hastalık saptayamayan psikiyatrların iş yükü artmaktadır. Bu haliyle yorgunluk bireyin işlevselliği ve yaşam kalitesi üzerine olumsuz etkilerde bulunmaktadır. Bu yazıda yorgunluk kavramı genel bir bakışla ele alınmış; tıbbi tarihi, yorgun hastaların klinik özellikleri, etiyopatogenezi ve tedavi yaklaşımları gözden geçirilmiştir.