ABSTRACT

Bu çalışmada pasif bacak kaldırma ile oluşan kalp debisi değişikliğinin değerlendirilmesi için kullanılan PRAM analizi ve TTE yöntemlerinin uyumu incelenmiştir.

Kritik yoğun bakım hastalarının dahil edildiği bu prospektif gözlemsel çalışmada hastalar MostcareUp/PRAM (Vygon, Vytech, Padova, Italy) ile monitorize edilmiştir. TTE ve PRAM ile kaydedilen kardiyak indeks değerleri ve pasif bacak kaldırmaya yanıt olarak ortaya çıkan kardiyak indeksteki değişiklikler kaydedilmiştir.

Toplam 25 erişkin yoğun bakım hastasının verileri toplanmıştır. Pasif bacak kaldırma öncesi ve sonrası TTE ile hesaplanan ortalama CI değerleri sırasıyla 2.5 (1.2-4.7) L/dk/m2 ve 2.9 (1.4-5.6) L/dk/m2 olarak ölçüldü. Pasif bacak kaldırma öncesi ve sonrası PRAM ile hesaplanan ortalama CI değerleri sırasıyla 2.5 (1.5-4.8) L/dk/m2 and 2.6 (1.7-5.7) L/dk/m2 olarak ölçüldü. Pasif bacak kaldırma öncesi ve sonrası TTE ve PRAM yöntemleri ile ölçülen CI değerleri arasında anlamlı korelasyon olduğu gösterildi (r=0.635, p=0.001 and r=0.610, p=0.001, sırasıyla). TTE ve PRAM ölçümlerinde CI değerlerindeki ortalama yüzde değişikliklerin sırasıyla -0.13 (-0.7-0.4) and -0.11 (-0.5-0.5) olduğu gösterildi. 16 hasta (%64) TTE’ye göre ve 13 hasta (%52) PRAM yöntemine göre sıvıya yanıt verebilirliği pozitifti. Sıvıya yanıt verebilirliğin tahmin edilmesinde TTE ve PRAM yöntemleri arasında Kappa testine göre orta düzeyde uyumluluk olduğu gösterildi (k=0.595; p=0.002). Pasif bacak kaldırma öncesi ve sonrası TTE ve PRAM yöntemleri ile ölçülen CI değerleri arasındaki ortalama bias sırasıyla 0.04±0.77 L/min/m2 ve 0.22±0.88 L/min/m2 idi.

TTE ve PRAM yöntemleriyle ölçülen kardiyak indeks değerleri arasında anlamlı korelasyon olduğu gösterilmiştir. Sıvıya yanıt verebilirliği öngörmede pasif bacak kaldırma sonrası da iki yöntem arasında da uyumluluk vardır.